admin 
Źródło: https://legalnabudowa.pl
Odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej jako środek ochrony prawnej p.z.p.
Krajowa Izba Odwoławcza nie jest sądem, jednak jej obowiązki i uprawienia oraz struktura organizacyjna pozwalają na zaliczenie jej do organów podobnych do sądu cywilnego (organ quasi-sądowy). Status Izby pozwala na zakwalifikowanie jej jako sądu w znaczeniu prawa UE, posługującym się kryterium funkcjonalnym (art. 267 TFUE). Prezes UZP (podobnie jak prezesi sądów powszechnych) nie jest uprawniony do władczego wpływania na treść orzeczeń poszczególnych składów orzekających KIO (niezależność orzecznicza i odrębność KIO w stosunku do Prezesa UZP, zob. też klauzule generalne w art. 512 p. z. p. 2020).
Kontynuacja i zmiany
Prawo zamówień publicznych z roku 2004 określało środki ochrony prawnej w dziale VI, w artykułach 179-198g. Zgodnie z tymi przepisami środki takie przysługiwały wykonawcy oraz innemu podmiotowi, jeśli miał lub ma interes w przyznaniu mu danego zamówienia oraz jeśli po jego stronie już powstała lub może powstać szkoda. Szkoda ta miała być wywołana naruszeniem przez zamawiającego regulacji p.z.p. Nowa ustawa zawiera podobne regulacje – są one zawarte w jej Dziale IX. Nowe prawo rozszerza krąg podmiotów, którym przysługują środki ochrony prawnej. Sąd to bowiem dodatkowo: organizacje wpisane na listę przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych oraz Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców. Te ostatnie podmioty mogą korzystać ze środków ochrony wobec ogłoszenia wszczynającego postępowanie o udzielenie zamówienia lub ogłoszenia o konkursie oraz dokumentów zamówienia.
